Sieradz zabytki, atrakcje, przewodnik

Sieradz to średniej wielkości miasto w województwie łódzkim, liczące ponad 40 tysięcy mieszkańców, znany ośrodek przemysłowy regionu, z rozwiniętym przemysłem dziewiarskim, maszynowym, spożywczym i metalowym. Miasto ulokowane jest w Kotlinie Sieradzkiej nad rzeką Wartą, dzięki czemu posiada specyficzny mikroklimat, oraz potoczone jest dużymi połaciami zieleni. Sieradz szczyci się też ponad 800-letnią historią.

Sieradzki rynek z zabytkową pompą w centrum

Historia

Osadnictwo na terenie dzisiejszego Sanoka datuje się na VI wiek naszej ery. W tym okresie istniała osada wiejska, z czasem przekształcona w ośrodek targowy, rozwinięty na początku XI wieku. Kolejne 200 lat to przekształcanie targowej osady w warowny gród kasztelański, wokół którego skupiały się siedziby ludzkie. W połowie XII wieku udokumentowano już duży gród z własnym sądem, karczmami i komorą celną. Odbywały się tu też synody biskupie. W XIII wieku Siradia otrzymała prawa miejskie i została stolica księstwa. Znamienny dla miasta był wiek XIV i XV. Z jednej strony nękały go krzyżackie najazdy, z drugiej gościł tu kilkakrotnie Władysław Jagiełło, odbył się sejm walny, zjazd szlachty zatwierdzający pokój z Krzyżakami, oraz powstały nowe cechy rzemieślnicze. Po latach wojen na skutek zwolnienia z opłat na 10 lat przez króla Zygmunta I Sieradz odrodził się zdobywając kolejne przywileje. Przez dwa kolejne stulecia miasto nawiedzały epidemie, pożary i potop szwedzki. W 1793 roku, miasto zostaje zajęte przez Prusy, w XIX następuje rozbudowa infrastruktury oraz powstaje największa w regionie manufaktura włókiennicza, zatrudniająca około tysiąca robotników. Okres międzywojenny to czas miasta powiatowego, a po II wojnie światowej – wojewódzkiego. Podczas II wojny światowej w Sieradzu istniała baza, w której testowano pociski V-1 i z tego powodu wysiedlono większość ludności.

Zabytki średniowieczne

Sieradz posiada długa historię, a jej ślady można znaleźć na terenie całego miasta. Najważniejszy jest tradycyjny już sieradzki Rynek, który swój układ przestrzenny zachował od czasów średniowiecza. W centrum Rynku znajduje się wyłożony cegłą ślad po dawnym ratuszu. Zabudowę pierzei stanowią w większości kamieniczki z XIX wieku. W Rynku znajduje się też XIX-wieczna pompa. Poza Rynkiem najciekawszym zabytkiem Sieradza jest Kościół farny pod wezwaniem Wszystkich Świętych. Obecny kościół wzniesiony został około 1370 r na miejscy dawnego drewnianego. Dwie boczne nawy dobudowano 300 lat później podobnie, jak pięciopiętrową wieżę. Innym równie starym zabytkiem jest klasztor podominikański z XIII wieku. Obecna budowla kryje w swoich murach gotyckie krużganki z cennymi obrazami i rzeźbami. Jedna z rzeźb pochodzi nawet z XV wieku. Przy klasztorze znajduje się też XIII-wieczny kościół św. Stanisława. Zespół klasztorny, jak i sam kościół posiada ciekawą historię, związaną między innymi z Krzyżakami. Ciekawy jest też drewniany kościół św. Ducha ufundowany, jako wotum za szczęśliwe zakończenie wojny z Krzyżakami i nazywany jest “grunwaldzkim".

Zabytki późniejsze

Poza starymi obiektami, pamiętającymi jeszcze czasy królów w Sieradzu jest też sporo obiektów z okresu XVIII-XIX wieku i współczesnych. Na uwagę zasługuje na przykład XVII-wieczna kamienica u zbiegu ulic Zamkowej i Dominikańskiej, określana jako „pojagiellońska”, a uważana za najstarszą w mieście. Wiele ciekawych budynków sprzed ponad stu lat stoi przy ulicach Kolegiackiej i Warszawskiej. Również z XIX wieku pochodzi budynek obecnego Teatru Miejskiego, dawniej mieszczącego stajnie pocztowe. Jedna z najbardziej charakterystycznych budowli Sieradza to Strażnica Ochotniczej Straży Pożarnej. Sama straż istnieje od XIX wieku, a jej siedziba od 1929. Trzy warte odwiedzenia kościoły, to kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny, kościół pod wezwaniem św. Wojciecha oraz dawny kościół ewangelicki. Inne ciekawe budynki w Sieradzu, to na przykład: budynek dawnego zajazdu pocztowego, dworek modrzewiowy, pełniący dziś rolę hotelu. Dom Tkacza w Sieradzkim Parku Etnograficznym, XIX-wieczny szpital św. Józefa, staropolski dworek, stanowiący dziś siedzibę Regionalnej Izby Gospodarczej oraz restauracji, a także synagoga przy Wodnej z XIX wieku.